ਰਾਗੁ ਸਾਰੰਗ - ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ - ਅੰਗ 1199
Raag Saarang - Guru Raam Daas Ji - Sri Guru Granth Sahib Ji - Ang 1199
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥
saarag mahalaa chauthhaa ||
Saarang, Fourth Mehla:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ਪਿਆਰੇ ॥
har har a(n)mirat naam dheh piaare ||
O my Beloved Lord, Har, Har, please bless me with Your Ambrosial Name.
ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin uoopar gurmukh man maaniaa tin ke kaaj savaare ||1|| rahaau ||
Those whose minds are pleased to be Gurmukh - the Lord completes their projects. ||1||Pause||
ਜੋ ਜਨ ਦੀਨ ਭਏ ਗੁਰ ਆਗੈ ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
jo jan dheen bhe gur aagai tin ke dhookh nivaare ||
Those humble beings who become meek before the Guru-their pains are taken away.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
anadhin bhagat kareh gur aagai gur kai sabadh savaare ||1||
Night and day, they perform devotional worship services to the Guru; they are embellished with the Word of the Guru's Shabad. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਗਾਵਹਿ ਰਸੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
hiradhai naam a(n)mirat ras rasanaa ras gaaveh ras beechaare ||
Within their hearts is the ambrosial essence of the Naam, the Name of the Lord; they savor this essence, sing the praises of this essence, and contemplate this essence.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚੀਨਿੑਆ ਓਇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥
gur parasaadh a(n)mirat ras cheeni(h)aa oi paaveh mokh dhuaare ||2||
By Guru's Grace, they are aware of this ambrosial essence; they find the Gate of Salvation. ||2||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਚਲਾ ਮਤਿ ਜਿਸੁ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥
satigur purakh achal achalaa mat jis dhiraRataa naam adhaare ||
The True is the Primal Being, Unmoving and Unchanging. One who takes the Support of the Naam, the Name of the Lord - his intellect becomes focused and steady.
ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਵਉ ਅਪੁਨਾ ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੩॥
tis aagai jeeau dhevau apunaa hau satigur kai balihaare ||3||
I offer my soul to Him; I am a sacrifice to my True Guru. ||3||
ਮਨਮੁਖ ਭ੍ਰਮਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੇ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨ ਗੁਬਾਰੇ ॥
manmukh bhram dhoojai bhai laage a(n)tar agiaan gubaare ||
The self-willed manmukhs are stuck in doubt and attached to duality; the darkness of spiritual ignorance is within them.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੪॥
satigur dhaataa nadhar na aavai naa uravaar na paare ||4||
They do not see the True Guru, the Giver; they are not on this shore, or the other. ||4||
ਸਰਬੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿਆ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਲ ਧਾਰੇ ॥
sarabe ghaT ghaT raviaa suaamee sarab kalaa kal dhaare ||
Our Lord and Master is permeating and pervading each and every heart; He is supremely Potent to exercise His Might.
ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੫॥੩॥
naanak dhaasan dhaas kahat hai kar kirapaa leh ubaare ||5||3||
Nanak, the slave of His slaves, says, please, be merciful and save me! ||5||3||
-----===== 𝗞𝗜𝗥𝗧𝗔𝗡 𝗙𝗜 =====-----
