ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ - ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ - ਅੰਗ 310
Raag Gauree - Sri Guru Granth Sahib Ji - Ang 310
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa chauthhaa ||
Fourth Mehla:
ਸਾ ਧਰਤੀ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥
saa dharatee bhiee hareeaavalee jithai meraa satigur baiThaa aai ||
That land, where my True Guru comes and sits, becomes green and fertile.
ਸੇ ਜੰਤ ਭਏ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
se ja(n)t bhe hareeaavale jinee meraa satigur dhekhiaa jai ||
Those beings who go and behold my True Guru are rejuvenated.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਕੁਲੁ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰੂ ਜਣਿਆ ਮਾਇ ॥
dhan dha(n)n pitaa dhan dha(n)n kul dhan dhanu su jananee jin guroo janiaa mai ||
Blessed, blessed is the father; blessed, blessed is the family; blessed, blessed is the mother, who gave birth to the Guru.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਜਿਨੀ ਡਿਠਾ ਤਿਨਾ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
dhan dha(n)n guroo jin naam araadhiaa aap tariaa jinee ddiThaa tinaa le chhaddai ||
Blessed, blessed is the Guru, who worships and adores the Naam; He saves Himself, and emancipates those who see Him.
ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੋਵੈ ਪਾਇ ॥੨॥
har satigur melahu dhiaa kar jan naanak dhovai pai ||2||
O Lord, be kind, and unite me with the True Guru, that servant Nanak may wash His feet. ||2||
-----===== 𝗞𝗜𝗥𝗧𝗔𝗡 𝗙𝗜 =====-----