ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ - ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ - ਅੰਗ 310

Raag Gauree - Sri Guru Granth Sahib Ji - Ang 310

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa chauthhaa ||

Fourth Mehla:

ਸਾ ਧਰਤੀ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥

saa dharatee bhiee hareeaavalee jithai meraa satigur baiThaa aai ||

That land, where my True Guru comes and sits, becomes green and fertile.

ਸੇ ਜੰਤ ਭਏ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥

se ja(n)t bhe hareeaavale jinee meraa satigur dhekhiaa jai ||

Those beings who go and behold my True Guru are rejuvenated.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਕੁਲੁ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰੂ ਜਣਿਆ ਮਾਇ ॥

dhan dha(n)n pitaa dhan dha(n)n kul dhan dhanu su jananee jin guroo janiaa mai ||

Blessed, blessed is the father; blessed, blessed is the family; blessed, blessed is the mother, who gave birth to the Guru.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਜਿਨੀ ਡਿਠਾ ਤਿਨਾ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥

dhan dha(n)n guroo jin naam araadhiaa aap tariaa jinee ddiThaa tinaa le chhaddai ||

Blessed, blessed is the Guru, who worships and adores the Naam; He saves Himself, and emancipates those who see Him.

ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੋਵੈ ਪਾਇ ॥੨॥

har satigur melahu dhiaa kar jan naanak dhovai pai ||2||

O Lord, be kind, and unite me with the True Guru, that servant Nanak may wash His feet. ||2||

-----===== 𝗞𝗜𝗥𝗧𝗔𝗡 𝗙𝗜 =====-----